بررسی عدالت اجتماعی در دسترسی شهروندان مناطق 13 گانه شهر مشهد به خدمات آموزشی

عدالت اجتماعی در سالیان اخیر به عنوان یکی از رویکرد های مهم در عرصه برنامه ریزی شهری مطرح شده است و تحقق آن در گرو توزیع مناسب و متعادل خدمات مختلف مورد نیاز شهروندان در سطح مناطق مختلف بوده است. همواره بهره مندی از خدمات آموزشی به صورت برابر برای همگان یکی از موضوعات بسیار مهم در زمینه دسترسی به خدمات شهری بوده است، زیرا این امر یکی از مهمترین پیش زمینه های پرورش و تولید نیروی انسانی متخصص و کارآمد بوده است. در این پژوهش با استفاده از مدل موریس سطح برخورداری مناطق 13 گانه مشهد از خدمات آموزشی به پنج دسته تقسیم بندی گردید که بر این اساس بیش از 50 درصد مناطق شهر در دسته محروم و کاملا محروم قرار گرفتند که این آمار برای شهر مشهد با جمعیت نزدیک به 3 میلیون نفر نشان دهنده این است که به راحتی بیش از یک میلیون نفر در مناطق محروم زندگی می کنند و این موضوع می تواند هشداری جدی برای مسیولان و دست اندر کاران در امر برنامه ریزی شهری باشد که باید تدابیر لازم در جهت رفع این کمبود ها هر چه سریع تر اندیشیده شود.

Keywords:

عدالت اجتماعی , برنامه ریزی شهری , خدمات آموزشی , مشهد