تاثیر روان درمانی مثبت نگر برعلایم افسردگی و توانمندی های منش در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان یکی از مسایل اساسی بهداشتی در جهان است که با تهدید سلامتی و زندگی، خسارت های متعددی در ابعاد جسمی، روانی و معنوی ایجاد می کند. زنان مبتلا، معمولا در سازگاری با بیماری، مشکلات جدی دارند و در نتیجه در مقابل رخدادهای ناشی از فرایند درمان، مداخلات روان شناختی ضروری است. در میان روش های روان درمانی، روان شناسی مثبت با تمرکز بر توانمندی ها و هیجان های مثبت و با فرایند درمانی مناسب با شرایط این بیماران، روش روان درمانی مورد نظر در این پژوهش انتخاب شده است.مواد و روشها: : پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و به صورت نمونه گیری در دسترس در شهر رشت انجام شد. در مدل سازی، نمونه شامل 58 نفر بود که 32 نفر(در دو گروه 16 نفری) برای تکمیل پژوهش در نظر گرفته شدند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. پرسشنامه ها شامل مقیاس شادکامی-افسردگی و مقیاس توانمندی ها و فضایل منش بود. گروه آزمایشی در 8 جلسه ، تحت آموزش های درمان مثبت نگر قرار گرفت. سپس ازمون نهایی به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات افسردگی گروه آزمایش، در مرحله پس آزمون به میزان معناداری نسبت به گروه گواه کاهش پیدا کرده است (P<0.05). همچنین میانگین نمرات توانمندی های منش گروه آزمایش در مرحله پس آزمون به میزان معناداری نسبت به گروه گواه افزایش یافته است(P<0.05). بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد روان درمانی مثبت نگر می تواند به عنوان یک روش موثر در ارتقای توانمندی ها و فضیلت های منش افراد و کاهش میزان افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان موثر باشد.

Keywords:

روان درمانی مثبت نگر , افسردگی , توانمندی ها(فضیلت ها) ی منش , سرطان پستان