آنچه درمورد شیوه
حکومت و
مشروعیت سیاسی و چگونگی مناسبات
دین و
سیاست درایران باستان به رشته تحریر درآمده ، نشان می دهد باورها ومعتقدات مذهبی درعهد باستان از اهمیتی زیاد برخوردار بوده است.به گونه ای که می توان ادعا کرد پادشاهان
مشروعیت خود و حکومتشان را از
دین گرفته اند و هم ترازی
دین وسیاست باعث شد که در
دوران باستان هر امردیگری درنسبت با
دین تعریف شود ، تا
مشروعیت آن برای مردم پذیرفتنی باشد.دوران باستان که از فرمانروایی مادها (708پ.م) تا فرمانروایی ساسانیان (651.م) است، در حوزه اندیشه سیاسی و باورهای دینی و مذهبی تحت تاثیر دوران پیشین تاریخی است. به طوری که نمی توان مطالعات ایران باستان را بدون درنظرگرفتن دوران پیشین تاریخی به سرانجام مطلوبی رساند. به همان اندازه که باورها و عقاید مذهبی به زندگی اجتماعی و فردی مردم فلات ایران در دوران پیشین تاریخی جهت می داد، در
دوران باستان به عنوان زیربنای امرسیاست ، مدنیت و
مشروعیت حکومت ها مطرح بوده است، آن چنان که در هردوره از تاریخ تعامل
دین ،
سیاست و
حکومت همواره برقرار بوده و هیچ گاه گرایش سکولار نسبت به
دین مورد تایید نبوده است.