اثربخشی درمان چهار وجهی: رابطه درمان، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار، بر کاهش تعارضات زناشویی

هدف از این پژوهش اثربخشی درمان چهار وجهی: رابطه درمان، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار برکاهش تعارضات زناشویی است. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی است. با توجه به نوع پژوهش 26 نفر از داوطلبین انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه گواه وآزمایش تقسیم شده اند. افراد گروه آزمایشی، تحت ده جلسه دو ساعته روان درمانی چهار وجهی گروهی قرار گرفته اند. جهت سنجش تعارضات زناشویی پرسشنامه 54 سوالی تعارضات زناشویی بعنوان پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه اجراء گردید. بمنظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی درمان چهاروجهی گروهی در کاهش تعارضات زناشویی مبتنی بر هشت فرضیه: افزایش همکاری، بهبود رابطه جنسی، کاهش واکنش های هیجانی، کاهش جلب حمایت فرزندان،بهبود رابطه فردی با خویشاوند خود، افزایش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان، مشارکت امور مالی با یکدیگر و افزایش ارتباط موثر می باشد.

Keywords:

تعارضات زناشویی - درمان چهاروجهی رابطه درمان , امید و انتظاردرمان , آگاهی افزایی و نظم بخشی