تعریف شرکت های دانش بنیان در ماده یک قانون حمایت از شرکتها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوریها و اختراعات مصوب 1389بدین صورت آمده که شرکتها و موسسات دانش بنیان شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی هستند که به منظور همافزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی(شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاریسازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می شوند. علی رغم اینکه از لحاظ هدف تعریف خوبی می باشد اما به لحاظ قالب بایستی آن ها را در چهارچوب مشخصی قرار داد تا جهت دستیابی به آن اهداف مناسب تر باشد. این شرکت ها در اشکال مختلف مانند شرکت های سهامی خاص، مسیولیت محدود و یا تعاونی اداره می شوند اما هر یک از شرکت های موصوف و نیز
شرکت های تجاری دیگر مانند سهامی عام، مختلط سهامی و مختلط غیرسهامی نیز می توانند قالب آن باشند. هر چند در
قانون تجارت نیز فلسفه و اهداف تفاوت قالب
شرکت های تجاری ذکر نشده و حتی در نگارش های حقوقی نیز به شکل مفهومی و کارکردی این تهافت ها بیان نگردیده اما خواهیم دید که شکل و قالب این شرکت ها، خود برای دستیابی به هدفی تعیین شده که قانونگذار، انتخاب شکل مناسب را به موسسین و شرکاء سپرده تا با تعیین آن به اهداف خود بهتر دست یابند. در این مقاله با بررسی ویژگی های شرکت های دانش بنیان، چارچوب مناسب برای تشکیل و ادامه فعالیت های آن ها را یافته و در انتها پیشنهاد مناسب را برای بالا بردن بهره وری این شرکت های نوپا از منظر حقوقی ارایه خواهیم داد.