حریم خصوصی در حقوق شهروندی

هر انسان فراتر از رنگ و نژاد و دیگر خصیصه های ذاتی و موروثی و یا اکتسابی انسان است و هر انسانی حرمت دارد . یکی از این حرمت های انسانی فراخور انسانیت وی حریم خصوصی می باشد که خداوند نیز این امر را در ایات قران متذکر شده است و انجا که در ایه 12 سوره حجرات می فرمایند : یا ایها الذین آمنوا اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم و لا تجسسوا و لا یغتب بعضکم بعضا ایحب احدکم ان یاکل لحم اخیه میتا فکرهتموه و اتقوالله ان الله تواب رحیم . ای اهل ایمان ، از ظن و گمان درباره یکدیگر بسیار بپرهیزید که برخی ظن ها و پندارها معصیت است و نیز هرگز از حال درونی هم تجسس نکنید و غیبت دیگران را روا مدارید آیا شما دوست دارید گوشت برادر مرده خود را بخورید منظور خداوند تبارک و تعالی از این ایه همان حفظ و کرامت حریم خصوصی هر شخص می باشد که دیگران نیز باید به آن ارج و احترام گذارند و این امر در قانون نیز مورد اشارت قرار گرفته است به گونه ای که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دخالت و تصرف در حریم خصوصی را منع کرده است جز در موارد بسیار حساس که قانون تجویز نماید . از این رو دخالت در حریم خصوصی بااصول اساسی دین مبین اسلام و قانون تعارض دارد .هدف از این پژوهش بررسی حق خلوت و رعایت حریم خصوصی انسان ها که به عنوان یکی از مصداق های مهم سرمایه معنوی انسانی مورد توجه نهادهای حاکمیتی داخلی و سازمان های بین المللی قرار گرفته و در اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد و نیز اعلامیه حقوق بشر اسلامی شناسایی و بر حفظ آن تاکید شده است، نیاز به بررسی تحلیلی و شناخت جایگاهش در عرصه فقه اسلامی و حقوق موضوعه دارد. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی بررسی می گردد و مطابق منشور قانونی حقوق شهروندی باید بیشتر به حقوق اساسی مردم از جمله حق حریم پرداخته شود .

حریم خصوصی در حقوق شهروندی Keywords:

حریم خصوصی , حقوق شهروندی , مبنای حریم خصوصی , مصداق و انواع حقوق شهروندی