بررسی آسیب های فردی و اجتماعی با کیفیت محیط زندگی با تاکید بر ماده 91 حقوق شهروندی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین آسیب های فردی و اجتماعی با کیفیت محیط زندگی با تاکید بر ماده 91 حقوق شهروندی مبنی بر حق شهروندان نسبت به زندگی در محیط های عاری از آسیب های فردی و اجتماعی از جمله مواد مخدر و روان گران با استفاده از روش تحقیق تحلیلی _اسنادی می باشد.با توجه به افزایش صعودی روند شهرنشینی توجه بیشتر مسیولین را نسبت به افزایش کیفیت زندگی به ویژه در محیط های مسکونی شهرها می طلبد. لذا در تدوین حقوق شهروندی مبتنی بر زندگی عاری از آسیب های فردی و اجتماعی باید به منظر ذهنی شهروندان و هنجارها و باورهای ایشان توجه داشت. طبق منابع موجود بین محیط و اعتیاد نیز ارتباط وجود دارد.محیط زندگی در کنار محیط خانواده می تواند به یک مدرسه تشبیه شود که فرد از ابتدای امر بسیاری از رفتارها را در آن اموزش می بیند و واکنش ها و اثرات خود را در محیط خانواده و دیگر محیط های اجتماعی نشان می دهد.نبود ارزش های مذهبی و اخلاقی،شیوع خشونت و اعمال خلاف،وجود مشاغل کاذب،آشفتگی و ضعف همبستگی میان افراد محل و حاشیه نشینی از جمله عوامل مربوط به محل سکونت است که می تواند موجب گرایش به مواد مخدر و روان گردان شود. طبق اولویت بندی های مقام معظم رهبری،اعتیاد و حاشیه نشینی به ترتیب در اولویت های اول و دوم قرار دارند که طبق پیشنهاد ایشان طرح تقسیم کار ملی در حوزه مدیریت آسیب های اجتماعی می تواند کارآمد باشد.

Keywords:

حقوق شهروندی , آسیب های فردی و اجتماعی , مواد مخرد , کیفیت زندگی