حجاب در منشور حقوق شهروندی

با تدوین منشور حقوق شهروندی، فصل تازه ای در ادبیات حقوقی ایران به وجود آمد که قطعا ظرفیت های زیادی برای طرح مباحث موجود در آن و تحلیل علل موضوعات مغفول مانده در منشور را دارد. در این میان حقوق زنان که موردتوجه تدوین کنندگان منشور قرارگرفته، موضوعات خاصی پیرامون زنان را به فراموشی سپرده است. یکی از موارد مصرح در منشور برای تمام شهروندان حق پوشش آزاد بدون توجه به جنسیتشان می باشد که در ماده 102 منشور بیان گردیده است. در اینجا عیب اصلی منشور، عدم تعیین تکلیف پیرامون مقوله حجاب زنان و همچنین مقید نمودن این حق به شرایطی است که دیگر معنای آزادی و حق انتخاب از آن برداشت نمی شود. فلذا با توجه به انتقادات وارده به مقوله حجاب در منشور حقوق شهروندی، نگارنده در نظر دارد تا ضمن بررسی حقوق زنان در مقوله پوشش و همچنین بیان این مسیله که حجاب امری اختیاری است و مقوله ای شخصی و خصوصی محسوب می شود و از دایره ی مسیولیت های الزامی و همراه با اجبار حکومت خارج می باشد و تنها از طریق امور فرهنگی قابلیت ترویج را دارد، به بررسی موضوع حجاب در منشور حقوق شهروندی بپردازد.

Keywords:

پوشش , حجاب , منشور حقوق شهروندی , حقوق زنان , قلمروی خصوصی