تاثیر آموزش کمک های اولیه برنحوه امدادرسانی امدادگران جمعیت هلال احمر در هنگام بروزحوداث در استان گیلان

کلیه افراد جامعه در برابر سلامت خود ودیگران مسیولیت دارند و تامین سلامتی فقط برعهده سازمان های دولتی نیست. امدادگران هلال احمر به صورت داوطلبانه به یاری پرسنل مراکز بهداشتی درمانی می شتابند و با افزایش آگاهی های مردم در راه تامین سلامت آنان کوشش می نمایند. مطالعه حاضر به منظور مقایسه سطح آگاهی و عملکرد امدادگران هلال احمر قبل و بلافاصله بعد از آموزش انجام و سپس نتایج برنامه آموزش در طولانی مدت طراحی و اجرا شد. روش کار:یک مطالعه مداخله ای ( نیمه تجربی) برروی 78 نفر رابط بهداشتی امدادگر هلال احمر داوطب به روش سرشماری در شهر رشت انجام شد. محورهای آموزش شامل چگونگی کنترل علایم حیاتی و روش های امداد در حوادث با استفاده از شیوه های سخنرانی بحث گروهی و مطرح نمودن مشکلات محله در قالب مسیله و آموزش عملی مهارت ها در اتاق پراتیک صورت گرفت .جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه و چک لیست استفاده شد و با استفاده از آزمون های تی زوجی و همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل داده ها صورت گرفت . نتایج:میانگین نمرات آگاهی و عملکرد، قبل و بلافاصله بعد از آموزش تفاوت معنی دار آماری نشان داد(p0/001) در ارزشیابی نتایج یک سال بعد، بین نمره عملکرد بلافاصله بعد از آموزش بایک سال بعد از آموزش درهنگام امدادرسانی براساس آزمون همبستگی پیرسون با وجود همبستگی مستقیم ارتباط معنی دار آماری به دست نیامد. نتیجه گیری :ارتقاء آگاهی و عملکرد امدادگران هلال احمر می تواند در تغییر رفتار بهداشتی، کاهش هزینه مراقبت های بهداشتی، بهبود وضعیت بهداشت و سلامت جامعه موثر باشد.

Keywords:

آموزش , امدادگران هلال احمر , حوداث , کمک های اولیه