تعیین تابع تقاضای آب شهری با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی شهر سلامی)

آب و تقاضای آن در بخشهای مختلف یکی از موضوعات مهم و مورد توجه پژوهشگران، سیاستگذاران و محافل علمی و اجرایی است. یکی از ابزارهایی که میتواند متولیان تامین آب شهری را در مدیریت بهینه تامین و تقاضای آب شهری یاری نماید، تهیه تابع تقاضای آب شهری میباشد. در این پژوهش با استفاده از الگوریتم ژنتیک، به تخمین تابع تقاضای آب شهری مشترکین خانگی شهر سلامی برای دوره ی -1391) (1387 در قالب الگوی خطی و لگاریتمی پرداخته شده و عوامل مختلف و موثر بر تقاضای آب آشامیدنی شناسایی، اندازهگیری و تخمین زده شد؛ آنگاه کشش قیمتی تقاضای آب محاسبه شد. تقاضای آب تابعی از جمعیت شهری، قیمت واقعی هر مترمکعب آب، متوسط سرانه سالانه درآمد واقعی جمعیت شهری و متوسط حداقل درجه حرارت روزانه طی سال در نظر گرفته شده است. برای مقایسه قدرت پیشبینی الگوها از معیارهای میانگین قدرمطلق خطا )MAE( درصدقدر مطلق میانگین خطا )MPAE( و ریشه میانگین مجذور خطای پیشبینی )RMSE( استفاده شد و نتایج نشان داد که الگوی خطی با کمترین میزان خطا مناسبترین پیشبینی را نسبت به الگوی لگاریتمی در پی داشت. در انتها نتایج برآورد نشان میدهد که مقدار تقاضای آب با قیمت آن نسبت معکوس و با جمعیت و درآمد رابطه مستقیم دارد. کشش قیمتی آب کمتر از یک است که بیانگر عدم حساسیت تقاضای آب نسبت به تغییرات قیمت آب است.

Keywords:

تابع تقاضای آب , الگوریتم ژنتیک , الگوی خطی , آب شهری , کشش قیمتی