اولویت بندی خط کشی معابر شریانی با استفاده از روش های تصمیم گیری چند شاخصه (مطالعه موردی منطقه 8 شهر مشهد)

خط کشی نقش بسیار مهم و تعیین کنندهای در کنترل ترافیک و تصادفات جادایه و شهری دارد. مسیر بدون خط کشی راهی آشفته بوده که هر لحظه امکان تصادف و سانحه در آن وجود دارد. بدیهی است انجام خط کشی اولیه و تجدید آن با توجه به گستردگی شهر، نیازمند هزینه قابل توجهی میباشد. لذا با توجه به محدودیت بودجه نیاز به تدوین یک روش نظام مند جهت اولویت بندی معابر، امری ضروری میباشد. در این مقاله ابتدا معیارها و عوامل موثر در اولویت بندی معابر شریانی شهر مشهد شناسایی و وزن معیارها از طریق پرسشنامه تعیین شده و در مرحله بعد هر معبر از نظر معیارها ارزیابی گردیده است. در نهایت با استفاده از دو روش TOPSIS4 و SAW5، خیابانهای دارای امتیاز بیشتر در اولویت خط کشی قرار گرفتند. در این تحقیق، دو خیابان امام خمینی و اندرزگو به ترتیب رتبه های یک و دو را به خود اختصاص دادند.

Keywords:

اولویت بندی , تصمیم گیری چند شاخصه , روش TOPSIS , خط کشی معابر شریانی مشهد , روش SAW