یکی از مشکلات اساسی که
استان فارس از قدیم تا به امروز همواره با آن درگیر و همیشه دغدغه مردم و مسولین این استان بوده است مسیله راههای برون شهری و ارتباطی استان می باشد که مستقیما با جان و مال انسان ها سر و کار دارد و علاوه بر گرفتن جان بسیاری از افراد در این راه ها، خسارت و هزینه های گزافی را برای کشور به بار می آورد. بر طبق آمار ارایه شده،
استان فارس در ردیف ششم استان های کشور از نظر فراوانی تصادفات جاده ای قرار داردکه بخشی از آن به خاطر عدم ایمنی وغیر استاندارد بودن جاده ها می باشد. با توجه به موارد فوق و از طرفی اهمیت
استان فارس به لحاظ موقعیت استراتژیک خاص آن در کشور و نقش ارتباطی جنوب به مرکز و شمال آن و همچنین مسیر ترانزیت کالا و نفت از این استان و از طرف دیگر جذابیت های گردشگری این بخش از کشور، که هر ساله سیل عظیمی از توریست داخلی و خارجی را از طریق شبکه جاده ای به درون خود جذب می نماید، در این پژوهش به
آمایش راه های
استان فارس می پردازیم.کار با مصاحبه، تهیه نقشه های وضع موجود و
نقاط پر خطر و حادثه خیز شروع و سپس به تحلیل و ارزیابی اطلاعات و استفاده از نرم افزار GIS در این زمینه پرداخته شده است. لذا با توجه به تعریف
آمایش راه که هدف اصلی پژوهش می باشد،عوامل اصلی تعیین کننده در این امر نحوه توزیع جمعیت،پهنه های دارای جاذبه گردشگری وتوجه به عملکرد راه های فرااستانی و ملی تشخیص داده شد.سپس با تهیه نقشه های فوق وهمپوشانی آنها،ساختار فضایی راه ها درسطح استان مورد تحلیل قرار گرفت و بر مبنای آن چیدمان راه های
استان فارس ارایه گردید.در نهایت نیز به ارایه پیشنهاد و راهکارهایی در جهت اصلاح
نقاط پر خطر و حادثه خیز راه ها در پهنه
استان فارس می پردازیم.