یک تحلیل کمی از حمل ونقل انسان محور:تعیین عوامل موثر بر توسعه استفاده از شیوه همگانی

گسترش سریع شهرها، افزایش تعداد خودروها و وابستگی جوامع و انسانها به خودرو، موجب تاثیرات منفی بر محیط زیست، سلامت و ایمنی انسان شده است. طراحی درست و گسترش آن، نه تنها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی می شود، بلکه با توجه به پیچیدگیها و مسایل حمل ونقل شهری در شهرهای معاصر، گامی در جهت حل معضلات ترافیکی و ترددی برمیدارد و شهرها را به سوی حمل ونقل انسان محور سوق میدهد. این پژوهش ضمن بررسی چندین پژوهش منتشر شده معتبر، ابتدا تعریفی از حمل ونقل انسان محور ارایه می دهد و ارتباط آن با توسعه حمل ونقل همگانی و مدیریت تقاضای سفر را نشان میدهد. هدف، بررسی شاخص های حمل ونقل انسان محور است. از داده های طرح سنجش عدالت ( 1390) برای پرداخت مدل لوجیت دوتایی (صفرویک) استفاده شده است؛ 34700 خانوار در 22 منطقهی تهران تحت پوشش این پیمایش قرار گرفتند. نتایج اثرگذاری متغیرهای مالکیت خودرو خانوار، کافی بودن درآمدخانوار برای تامین حداقل نیازهای خانوار، تصادف یکی از اعضای خانوار در سال گذشته، تعداد افراد هر خانوار و زیربنای خانه، بر احتمال انتخاب حمل ونقل همگانی (اتوبوس- مترو)، که یکی از گزینههای مهم در حمل ونقل انسان محور به شمار میآید، نشان میدهد.

Keywords:

حمل ونقل انسان محور , شاخص های حملو نقل انسان محور , حمل ونقل همگانی