تعیین مسیر بهینه دوچرخه سواری با استفاده از رویکرد برنامه ریزی شبکه (مطالعه موردی مسیر پایانه بیهقی به دانشگاه صنعتی امیرکبیر)

امروزه، استفاده از وسایل حمل ونقل موتوری به ویژه در کشورهای درحال توسعه رو به افزایش است. بروز راه بندانهای طاقت فرسا، آلودگی هوا، مسایل اقتصادی و سایر مشکلات مربوطه ناشی از استفاده بی رویه اتومبیلهای شخصی است. دانشگاهها باید در توجه و رسیدگی به این مسایل پیشرو باشند. از آنجا که قسمت عمدهای از تاثیرات پردیسهای دانشگاهی روی محیط زیست مربوط به حوزه حمل ونقل است توجه به این مقوله در اولویت است. در رسیدگی به این مسایل محققین، جهت حل مشکلات ذکرشده، استفاده از دوچرخه را به عنوان جایگزینی مناسب برای اتومبیلهای شخصی پیشنهاد دادهاند. با توجه به افزایش آلودگی هوا در شهر تهران، ایجاد محیط سبز برای دانشگاهها میتوانند نقش موثری در کاهش آلودگی هوا داشته باشد. در این مقاله با استفاده از روش کوتاه ترین مسیر در برنامه ریزی شبکه به ارایه مسیرهای پیشنهادی بین ایستگاههای موجود در شهر و دانشگاه صنعتی امیرکبیر پرداخته شده است. مسیرهای پیشنهادی با در نظر گرفتن پارامترهای مسافت، شیب مسیر و نوع مسیر(بزرگراه، اصلی و فرعی) ارایه شده اند.

Keywords:

زیست محیطی , دوچرخه , دوچرخه سواری , برنامه ریزی شبکه