ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های بلند مرتبه فولادی بهسازی شده با میراگرهای اصطکاکی در مقایسه با مهاربندهای کمانش ناپذیر تحت اثر زلزله حوزه نزدیک گسل

امروزه کنترل سازه ها از ساده ترین شیوه های غیرفعال تا سیستم های کاملا فعال مورد استفاده قرار می گیرند. مبحث کنترل سازه ها در برابر زلزله به سرعت در حال گسترش می باشد که در ساختمان ها، پل ها و طرح های صنعتی تعدادی از کشورهای لرزه خیز مورد استفاده قرار گرفته اند. کنترل سازه ها یک گزینه دیگر در کنار روش های طراحی سنتی به حساب می آید. رفتار ارتجاعی این سیستم ها در طی تعدادی از زلزله های بزرگ از نظر اقتصادی آنها را توجیه پذیر نموده است. در این پژوهش به بررسی چگونگی کاهش میزان آسیب پذیری سازه های بلند مرتبه 15 و 20 طبقه دارای هسته فولادی در برابر زلزله با استفاده از مهاربندهای کمانش ناپذیر (BRB) و میراگرهای اصطکاکی دورانی پرداخته شده است. سازه های مورد مطالعه (15 و 20 طبقه) از جنبه های مختلف به روش تحلیل دینامیکی غیر خطی (تاریخچه زمانی) در نرم افزار Perform 3D مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت نتایج نشان دادند که سازه بهسازی شده با میراگرهای اصطکاکی دورانی، علاوه بر قابلیت جذب انرژی زلزله و شکل پذیری مناسب، توانایی کنترل نیروهای جانبی (لرزه ای) وارده بر سازه در برابر زلزله های مخرب را دارا می باشند. از اینرو از میان سیستم های مرود مطالعه (سیستم قاب خمشی، سیستم مهاربند BRB و سیستم میراگر اصطکاکی دورانی) استفاده از میراگر های اصطکاکی دورانی به دلیل قابلیت شکل پذیری مناسب و کنترل دریفت، تغییر مکان جانبی و جذب انرژی مناسب پیشنهاد می گردد.

Keywords:

سازه بلند مرتبه فولادی , بهسازی لرزه ای , میراگر اصطکاکی دورانی , مهاربند کمانش ناپذیر