ارزیابی خصوصیات ریزکپسول های چند لایه حاوی دی استیل بر پایه جذب الکترواستاتیک فیبریل های ایزوله پروتیین سویا و پکتین

در این پژوهش ریزکپسول های جدید با جذب لایه به لایه پلی الکترولیت هایی از فیبریل های ایزوله پروتیین سویا و پکتین با درجه متوکسیل بالا آماده شد. ویژگی های ظاهری فیبریل ها با AFM و TEM، خصوصیات ریزکپسول ها، اندازه و یکنواختی، زتا پتانسیل، مورفولوژی و کینتیک رهایش دی استیل بررسی شد. نتایج نشان دادند که فیبریل های ایزوله پروتیین سویا، ضخامتی بین 1 تا 10 نانومتر دارند و ساختارشان بسیار منشعب است. تصاویر SEM نشان دادند که ریزکپسول ها کروی بوده و با افزایش تعداد لایه های دیواره، ضخامت آن افزایش یافته که منجر به بهبود استحکام کپسول شده است. با افزایش تعداد لایه ها شیب پروفایل رهایش دی استیل کاهش یافت و حداکثر زمان رهایش دی استیل به عنوان تابعی از تعداد لایه ها به طور یکنواخت افزایش یافت که می توان این گونه استنباط کرد که با افزودن تعداد لایه های دیواره ریزکپسول، رهایش ماده ریزپوشانی شده را می توان به تاخیر انداخت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مدل کینتیکی ریگر-پپاس از نظر ریاضی بهترین توصیف را برای رهایش دی استیل از ریزکپسول ها فراهم آورد، به گونه ای که ضریب همبستگی حاصل در تمامی برازش ها با این مدل بالای 0/94 بود. این روش تولید ریزکپسول ها، بسیار آسان و به راحتی قابلیت تولید در مقیاس صنعتی دارد.

Keywords:

ریزکپسول های چندلایه , کنترل رهایش , فیبریل ایزوله پروتیین سویا , پکتین , دی استیل