فرهنگ سیاسی مطلوب در فرمان امام علی(ع) به مالک اشتر

تصمیم گیری و اداره ی یک کشور بر پایه ی مصلحت عمومی ، جان و جوهر سیاست را تشکیل میدهد. زیرا سیاست در اصل عهده دار ساماندهی امور عمومی و همگانی است. مشاهده ی سیاست و حکومت در کشورهای اسلامی، انسان را به این نتیجه میرساند که یکی از مسایل و آسیبهای جدی سیاست و حکومت در اغلب کشورهای مسلمان و از جمله کشور ما ایران؛ کمرنگ بودن و نقصان فرهنگ سیاسی معطوف به مصلحت عمومی آن هم در سطح فرمانروایان آن کشورها میباشد. همین موضوع پروبلم یا مساله ی این پژوهش را تشکیل میدهد. همچنین سیاست و حکومت و بنابراین نوع ساماندهی hجتماع، تحت تاثیر فرهنگ سیاسی مردم و به ویژه فرمانروایان است. بنابراین هر نوع ساماندهی مطلوب اجتماع برای رسیدن به اهداف الهی و انسانی، مستلزم شناخت فرهنگ سیاسی متناسب و متناظر با نظم سیاسی مطلوب و مورد نظر از طریق دسترسی به آبشخورهای اصلی؛ آن است. تا آن جا که به کشور ما مربوط میشود یکی از این آبشخورهای اصلی منشور شیعی حکومت یا فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر در مورد آداب ملک و تدبیر حکومت است. از این قرار سوال اصلی این پژوهش عبارت است از: مهمترین مولفه های فرهنگ سیاسی مطلوب در فرمان امام علی(ع) به مالک اشتر کدام است فرضیه ی اصلی این پژوهش نیز از این قرار است: مهمترین مولفه ی فرهنگ سیاسی مطلوب در فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر همانا مصلحت عمومی است. روش تحقیق این پژوهش نیز توصیفی- تحلیلی میباشد.

Keywords:

عهدنامه ی مالک اشتر , امام علی(ع) , فرهنگ سیاسی , مصلحت عمومی