بررسی تاثیر روش آرام سازی بنسون بر شدت درد پس از جراحی لامینکتومی بیماران بستری در بیمارستان های آجا

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 415

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MCS-4-3_003

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1397

Abstract:

مقدمه: امروزه استفاده از انواع روش های آرام سازی در کاهش اضطراب بیماران رواج نسبتا زیادی یافته است؛ اما در خصوص میزان اثربخشی این رو شها بر درد بیماران نتایج ضد و نقیضی به چشم می خورد. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی تکنیک آرام سازی بنسون بر شدت درد پس از جراحی لامینکتومی بیماران بیمارستان های آجا بود. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 62 نفر از بیماران تحت عمل جراحی لامینکتومی کمری بیمارستان های منتخب آجا در سال 1395 ، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله ( 31 نفر) و کنترل ( 31 نفر) قرار گرفته اند. به منظور بررسی شدت درد بیماران از مقیاس دیداری درد استفاده شد. شدت درد پایه در کلیه آزمودنی ها قبل از عمل جراحی اندازه گیری شد. پس از آموزش و انجام تکنیک آرام سازی بنسون در گروه مداخله و بدون انجام مداخله در گروه کنترل، در 2، 12 و 24 ساعت بعد از عمل جراحی شدت درد بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری نظیر تی مستقل توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 در سطح (P≤0/05) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین شدت درد بعد از مرحله اول مداخله در گروه آزمون 1/76± 5/37 و در گروه کنترل 1/17±6/77، میانگین شدت درد بعد از مرحله دوم مداخله در گروه آزمون 1/25±4/80 و در گروه کنترل 1/47±5/77 و میانگین شدت درد بعد از مرحله سوم مداخله در گروه آزمون 1/14±3/67 و در گروه کنترل 0/92±5/06 بوده است و تکنیک آرام سازی بنسون بر شدت درد بیماران بعد از هر سه مرحله مداخله اثر مثبت و معنی داری داشته است (P<0/05). بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از تکنیک آرام سازی بنسون در کاهش درد بیماران کاندید لامینکتومی به عنوان یک عامل موثر، شناسایی و معرفی و ه عنوان یک روش مکمل در کاهش درد این بیماران، توصیه می شود.

Authors

رضا مومن

دانشجوی کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه پرستاری ویژه

مریم روشندل

کارشناس ارشد پرستاری، مربی، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه بهداشت جامعه

سید امیرحسین پیشگویی

دکترای تخصصی پرستاری، استادیار، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه پرستاری ویژه