معیارهای طراحی موزه و فضاهای نمایشگاهی در بافتهای تاریخی با رهیافتهای نظری دانیل لیبسکیند

معماری به عنوان هنری که همواره پیوند نزدیک با زندگی مردم داشته است، از بارزترین جلوه های فرهنگ هر قوم و هر دوره ی تاریخی و نمایشگر گویای فضای زیست انسان است. از آنجا که آثار معماری مانند بناهای تاریخی، فضاهای شهری و مانند آنها با گذشت ایام و نیز به دست بشر در معرض ویرانی و تباهی است، هدف از روش های خاص مداخله در بستر بافت تاریخی اینست که از یک سو مشخصات بارز این بناها خود را نشان دهند و از سوی دیگر بخش مهمی از فرهنگ بشری تا جای ممکن از گزند فراموشی مصون بماند. در این میان این سوال مطرح می شود که چگونه می توان در بافتهای تاریخی با رهیافتهای نظری سبکها و جنبشهای معماری جدید طراحی کرد روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بهمراه تحلیل کالبدی و محتوایی است که از ابزار گرداوری داده مشتمل بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهره برده است. در پایان به عنوان نمونه انتخابی، دانیل لیبسکیند انتخاب شده و در رابطه با طرح سوال فوق بررسی ها و نتایج مربوطه ارایه شده است.

Keywords:

روش های مداخله , بافتهای تاریخی , موزه و فضاهای نمایشگاهی