طراحی خانه کودک با رویکرد ادراک تعاملی فضای کودکانه و معماری

هدف از نگارش این مقاله اهمیت دادن به فضای کودکان در شناخت بهتر محیط برای افزایش خلاقیت است. طراحی خانه کودک که با توجه به ویژگی های ذهنی، رفتاری و شناختی کودک و با به کارگیری رنگ ها و فرم های مناسب برای کودک طراحی شده باشد، می تواند مکان مناسبی را برای رشد کودک فراهم کند. رنگ با قدرت تاثیرگذاری بر روحیات و تاثیر بر ضمیر ناخودآگاه می تواند نقش مهمی در افزایش هوش، آرامش و اشتهای کودک داشته باشد، همچنین فرم ها در سنین کودکی برای کودک قابل توجه هستند، زیرا توانایی القا مفاهیم را برای کودک دارا می باشند. بنابراین با بررسی مبانی دانش روانشناسی محیط، محیطی به وجود آید که پاسخگوی نیازهای جسمی و عاطفی کودک بوده و در افزایش خلاقیت کودک موثر باشد.

Keywords:

محیط های کودکان , طراحی خانه کودک , روانشناسی محیطی , خلاقیت , فرم و رنگ , معماری کودک