ارزیابی تاثیر فضای سبز شهری در ایجاد حس امنیت و نشاط برای شهروندان (بالخصوص زنان و کودکان) در پارک های شهری (نمونه موردی: پارک مردم همدان)

پارک های شهری به عنوان بخشی از فضاهای عمومی در شهرها، نقش مهمی در رفع نیازهای انسانی ایفا می کنند. بسیاری از نظریه پردازان شهری پارک های شهری را به عنوان یکی از اجزای اصلی یک سیستم شهری می دانند، زیرا در کنار نقش کارکردی خود باعث افزایش اجتماع پذیری در فضاهای شهری می شوند. بنابراین به منظور پویایی بیشتر این فضاها و برآورده ساختن نیازهای مردم بالاخص زنان و کودکان، باید به رفتارهای شکل دهنده این فضاها توجه کرد و آنها را مورد بررسی قرار داد. امروزه با بیشتر شدن زندگی های شهرنشینی و گسترش بی رویه ی شهرها و بوجود آمدن ناهنجاری های رفتاری به علت ازدحام و شلوغی شهرها الزام احداث پارک ها و محیط های فرهنگی به تعداد مناسب در مناطق مختلف احداث می شود. اما باید به این نکته توجه داشت که طراحی پارک ها می تواند بر حس رفتاری افراد استفاده کننده از آنها تاثیر مطلوب و مثبتی را بگذارد و باعث آرامش روانی آنها شود. هدف این مقاله که نقش پارک های شهری بر روی مردم شهرها بالاخص همدان را دارد، با استفاده از روش توصیفی و کمی به صورت مشاهده، مصاحبه و پرسش نامه انجام گرفته، آثار اجتماعی و فرهنگی فضای سبز شهری بالاخص پارک ها مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است. هدف اصلی در طراحی پارک های شهری دستیابی به امنیت اجتماعی و روانی آن در هر چه نزدیکتر کردن انسان و طبیعت به یکدیگر است. بطور کلی بین مساحت پارک ها با میزان تاثیرات شاخصه های اجتماعی فرهنگی مطلوب یا نامطلوب همیشه رابطه ی غیرمستقیم برقرار است. تنها در برخی شاخصه ها این مسیله صادق است مانند تاثیرات اجتماعی، با توجه به اینکه زنان و کودکان بیش از شصت درصد جمعیت کشور را به خود اختصاص داده اند، لذا این بخش از جمعیت به عنوان سرمایه حال و آینده کشور مطرح هستند و مهمترین بخش را برای ساختن امروز فردای جامعه بهتر را بر عهده دارند. در نتیجه زنان و کودکان به مکان هیا مختلفی که ترجیحا به یکدیگر مرتبط هستند نیاز دارند. محیط و فضای عمومی شهرها به دلیل نقش آن در بروز رفتار اجتماعی خاص، از اهمیت بسزایی برخوردار است.

Keywords:

فضای سبز شهری , الگوهای رفتاری , پارک های شهری , حس امنیت و شادابی , بهداشت روانی