ارزیابی ارتباط بین تراکم روزنه ای و سفتی دانه انار با نیاز سرمایی و گرمایی بیست رقم انار ایرانی

شوری یکی از فاکتورهای محدود کننده کشت و پرورش انگور در مناطق خشک و نیمه خشک است. محققان نشان داده اند که برخی از تنطیم کننده های رشد گیاهی مثل جاسمونیک اسید و براسینواسترویید، مقاومت گیاه را به برخی از تنش های محیطی مثل خشکی و شوری بالا می برند. از این رو به منظور بررسی تاثیر دو ماده اپی براسینولید EBR و متیل جاسمونات MeJA بر ویژگی های بیوشیمیایی دو رقم انگور (فلیم سیدلس و پرلت) در شرایط تنش شوری، پژوهشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. این پژوهش در قالب دو آزمایش جداگانه انجام گرفت. در آزمایش اول قلمه های ریشه دار شده هر دو رقم با 5 سطح شوری شوری در آب آبیاری 0شاهد 25و50و75و100 میلی مولار کلرید سدیم و 3 سطح متیل جاسمونات محلول پاشی برگساره ای 0و3و6 میلی مولار تیمار گردیدند. در آزمایش دوم قلمه های ریشه دار شده هر دو رقم با همان سطوح شوری مشابه آزمایش اول و 3 سطح اپی براسینولید محلول پاشی برگساره ای 0و3و6 میکرومولار تیمار شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری در آب آبیاری، میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان تا سطح شوری 75 میلی مولار افزایش یافت و با افزایش بیشتر سطح شوری، کاهش یافت. در شرایط تنش شوری، کاربرد 24 - اپی براسینولید منجر به افزایش فعالیت آنزیم های اکسیدان شد

Keywords:

انگور , تنش شوری , آنزیم های آنتی اکسیدان , اپی براسینولید , متیل جاسمونات