اثربخشی روان شناسی مثبت نگر بر معنای زندگی بیماران دیابتی شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی روان شناسی مثبت نگر بر معنای زندگی بیماران دیابتی شهر اصفهان است. روش پژوهش از نوع تنهایی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران خانم مبتلا به دیابت شهر اصفهان می باشد. روش نمونه گیری هدفمند و تصادفی ساده بود ابزار پژوهش شامل مقیاس معنای زندگی است که بر روی زنان مبتلا به دیابت به عنوان پیش آزمون اجرا شد. در نمونه تحقیق 24 نفر آزمودنی انتخاب شدند و 12 نفر در گروه آزمایش 12 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی ساده قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 8 جلسه که تحت آزمایش روان شناسی مثبت نگر قرار گرفتند. سپس پس آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش تحلیل اماری کواریانس حاکی از ان است که روان شناسی مثبت نگر بر مبنای زندگی بیماران دیابتی اثربخش معنادار است (P=0/002). این پژوهش تاثیر روان شناسی مثبت نگر بر مبنای زندگی را نشان می دهد و جهت افزایش معنای زندگی و ایجاد هدف در زندگی بیماران دیابتی می توان از روان شناسی مثبت نگر بهره برد.

Keywords:

روانشناسی مثبت نگر , معنای زندگی , بیماران دیابتی