جلوه های مرگ در اشعار ابوالعلاء معری و حافظ

در این پژوهش به بررسی تطبیقی مفهوم مرگ و شیوه ی برخورد دو سراینده ی اندیشمند، ابوالعلامعری و حافظ، به اعتبار یگانگی آبشخورهای فکری و تاثیرپذیری حافظ از معری پرداخته شده است. از جمله نتایج این پژوهش این است که: در حوزه ی ایمان و باورهای دینی، هر دو شاعر، دچار شک و تریدهای جانسوزی هستند که حاصل محدودیت ابزارشناختی و نامحدود بودن حقیقت است. حقیقتی که تملک آن ناممکن است و انسان در حیطه ی حیات تنها می تواند طالب آن باشد. نکته ی که باید در مسیله شک ابوالعلاء و حافظ، به آن توجه کرد، این است که این شک، انکار نیست بلکه پرسیدن است، تاکید بر نبودن نیست بلکه اعتراف به محدودیت است.

Keywords:

مرگ , معری , حافظ , مرگ ستایی , مرگ پذیری