آب، توسعه پایدار، منابع و محدودیت ها

آب اصلی ترین عنصر حیات و تصور دنیای بدون آن محال و عبث است. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد طی 70 سال اخیر جمعیت جهان 3 برابر و مصرف آب 6 برابر شده است. هم اکنون سالانه 75 میلیون نفر به جمعیت جهان اضافه می شود و پیش بینی ها جمعیت جهان را در سال 2050 بین 7/9 تا 10/9 میلیارد نفر تخمین زده اند و از آنجا که فقط 1% از کل منابع آبی در دسترس است، لزوم پرداختن به مدیریت بهینه آب لازم الاجرا است. در کشور ما ایران می باید توجهی خاص به مسائل آبی داشت، چرا که 90 درصد از مساحت کل ایران در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار می گیرد. توسعه کمی و کیفی منابع آبی و حفاظت از منابع آبی موجود از اساسی ترین راهکارهای حفظ و دستیابی به توسعه پایدار است. در حال حاضر حدودا 94 درصد منابع آب کشور در بخش کشاورزی مصرف می گردد که با افزایش 10 درصدی کارایی مصرف آب تقریبا 8 میلیارد متر مکعب آب در بخش کشاورزی صرفه جویی می شود. هر ساله بین 13 درصد تا 35 درصد محصولات کشاورزی به صورت ضایعات از بین می روند که معادل 13 تا 35 میلیارد متر مکعب از منابع آبی کشور می باشد. عدم مدیریت یکپارچه بر منابع آبی مهمترین مشکل در مدیریت منابع آبی کشور است. این مقاله به بررسی مقایسه ترازنامه متوسط چرخه آب در جهان و ایران منابع آبی و توسعه پایدار وضعیت بارش و چرخه های هیدرولوژیکی، حوضه های آبریز اصلی در ایران و بیلان آبی سدهای بزرگ مخزنی می پردازد. بررسی وضعیت منابع آبی و حوضه های آبخیز اصلی و استان همدان و شهرستان دماوند و همچنین بررسی الگوهای مدیریتی برای بهره وری بهینه از منابع آبی (سیاست آبی) و مدیریت آبهای سطحی، آبهای زیرزمینی و آبهای جاری و اهداف توسعه و مدیریت منابع آب از دیگر موضوعات محوری مورد بررسی در این مقاله می باشد.

آب، توسعه پایدار، منابع و محدودیت ها Keywords:

کشاورزی , توسعه پایدار , مدیریت منابع آب