مقایسه اثر پنج روش مختلف برنامه ریزی آبیاری بر تبخیر تعرق و کارآیی مصرف آب گلرنگ

برنامه ریزی آبیاری در مزارع کشاورزی نیازمند تعیین زمان و مقدار آبیاری است و یکی از تصمیم گیری های مهم برایرسیدن به نتیجه مطلوب است. این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر روشهای برنامه ریزی آبیاری روی تبخیر تعرق و کارآیی مصرف آب گلرنگ و تعیین روش مناسب برنامه ریزی آبیاری آن در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در قالبطرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار (شامل الف) آبیاری براساس اختلاف دمای تاج پوشش گیاهی و هوا، ب) آبیاری درمکش خاک 40 الی 50 کیلوپاسکال اندازه گیری شده با تانسیومتر، ج) آبیاری در تخلیه رطوبتی 40 الی 50 درصد خاک درناحیه ریشه، د) آبیاری در پتانسیل آب برگ 1250- الی 1450- کیلوپاسکال اندازه گیری شده با محفظه فشاری و ه) آبیاری با استفاده از میزان تبخیر و تعرق روزانه از تشت تبخیر کلاس A) و 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تاثیر تیمارهایآزمایشی برعملکرد تر و خشک، مصرف آب، کارآیی مصرف آب و تبخیر- تعرق در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، که بیشترین کارآیی مصرف آب گلرنگ در تیمار (آبیاری برمبنای پتانسیل آب برگ) به مقدار 856 / 0 کیلوگرم در مترمکعبباکمترین تبخیر تعرق به مقدار - 730 / 313 میلی متر بود.

Keywords:

دمای پوشش گیاهی , برنامه ریزی آبیاری , پتانسیل آب برگ , پتانسیل آب خاک