مقایسه پایداری به آنتی بیوتیک ها در باکتری های قابل کشت و کلیفرم های کودهای مرغی صنعتی و سنتی در همدان

پژوهش کنونی با هدف بررسی اثر کاربرد پادزیست (آنتی بیوتیک) بر فراوانی کل باکتریهای کشت شدنی و کلیفرمهایپایدار به پادزیست در کودهای مرغی انجام گرفت. سه مرغداری صنعتی (با پادزیست) و سه مرغداری سنتی (بدون پادزیست)در همدان گزینش و از آنها در سه دوره زمانی نمونه برداری شد. 128μg/ml از پادزیست های ونکومایسین، استرپتومایسین،آموکسی سیلین، آمپی سیلین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین و جنتامایسین به کشتگاه های نوترینت آگار و EMB افزوده وسوسپانسیون کودها روی آنها کشت شد. پس از انکوباسیون باکتری های هر پتری شمارش شد. رویهمرفته فراوانی نسبی کلباکتری های پایدار به جنتامایسین و نیز فراوانی نسبی کلیفرمهای پایدار به ونکومایسین، تتراسایکلین، داکسی سایکلین واسترپتومایسین در کودهای صنعتی بطور معنی داری بیش از کودهای سنتی بود و در سایر پادزیستها تفاوتی بین دو کود دیدهنشد. بنابر نتایج، پایداری به پادزیست ها تنها وابسته به کاربرد آنها نیست و در نبود پادزیست ها هم رخ میدهد. بنابراین کاربردکودهای دارای نسبت بالای باکتری پایدار باید محتاطانه باشد.

Keywords:

پایداری پادزیستی , باکتریها , کودهای مرغی صنعتی و سنتی