نقش میزان حقابه قانونی در اصلاح الگوی آبیاری

حقابه حق مصرف آبی است که برای ملک یامالک آن تعیین شده باشد و براساس منطق قوانین مدنی می تواند بعنوان جزیی ازحقوق مکتسبه افراد وازتوابع ملک محسوب می گردد. برهمین اساس اقدام عملیات عمرانی بر روی رودخانه، مانع احقاق حق بهره برداران نخواهد بود.قانون توزیع عادلانه آب درمواد 18 و 19 مکانیزمی را در راستای تبدیل حقابه به پروانه مصرف معقول پیش بینی کرده که هرچند درکل کشورعملیاتی نشده؛ ولی بعضا جهت احرازحقابه مشاهده می گردد که با تشکیل کمیسیون تخصیص درشرکت آب منطقهای، به تعیین حقابه ومیزان آن برای منطقه ای خاص اقدام می کنند واین درحالی است که با وجود قانون توزیع عادلانه آب، تمسک به موارد مذکور، بدون ارسال مدارک موجود به هییت سه نفره مندرج در ماده 19 قانون فوق دارای وجاهت قانونی نمی باشد.بعلاوه این هییت درتعیین حقابه، با توجه به شرایط، دارای اختیارتام خواهد بود و می تواند باتعیین میزان عادلانه حقابه، به حفظ ارزش آب،بهبود الگوی آبیاری و کشت متناسب کمک کند. این مقاله به صورت کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی تهیه و ضمن شناخت و بررسی میزان حقابه قانونی سعی در ارایه راهکارهایی جهت برون رفت از بحران آبی دارد.

Keywords:

حقابه , حقابه زیست محیطی , قانون توزیع عادلانه آب , اصلاح الگوی آبیاری