پیش بینی خودتنظیمی هیجانی براساس فرایندهای ارتباطی خانواده در دانشجویان

خودتنظیمی هیجانی به عنوان سازهای کارآمد برای تبیین بسیاری از پدیده های روانشناختی ثابت شده و اهمیت تجربی آن درکنش وری های روانشناختی، تحول بهنجار و همچنین پیدایش مشکلات سازگاری در پژوهش های مختلف تایید شده است. هدفاز پژوهش حاضر پیش بینی خودتنظیمی هیجانی بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده دانشجویان بود. روش پژوهش از نوعتوصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال تحصیلی 95 - 1394بودند که 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه-های فرایند ارتباطی خانواده و راهبردهای خودتنظیمی هیجانی مارس استفاده شد. یافته های حاصل نشان داد، خودتنظیمیهیجانی بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده دانشجویان قابل پیش بینی است که از بین مولفه های فرایندهای ارتباطی خانواده،چهار مولفه تصمیم گیری و حل مسیله، مهارت های ارتباطی، مهارتهای مقابله ای و عقاید مذهبی با متغیر خودتنظیمی هیجانیدانشجویان همبستگی معنادار دارند. بر اساس یافته ها می توان چنین نتیجه گرفت که بهبود فرایندهای ارتباطی خانواده در افزایشخودتنظیمی هیجانی دانشجویان، نقش دارد.

Keywords:

خودتنظیمی هیجانی , فرایندهای ارتباطی خانواده , تصمیم گیری و حل مسیله , مهارتهای ارتباطی