ناگویی هیجانی و تعلل ورزی پیش بینی کننده ی واکنش پذیری بین فردی سالمندان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ناگویی هیجانی و تعلل ورزی در پیش بینی واکنش پذیری بین فردی بود. از بین سالمندان بازنشستهشهر شیروان در سال 1396 تعداد 220 نفر 114 زن و 106 مرد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاستعلل ورزی عمومی، مقیاس کنترل عواطف و شاخص واکنش پذیری بین فردی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که ناگویی هیجانی وتعلل ورزی با واکنش پذیری بین فردی همبستگی معنادار دارد. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که ناگویی هیجانی وتعلل ورزی می توانند تغییرات مربوط به دیدگاه گیری را به طور معناداری پیش بینی کنند. همچنین قاطعیت و مسولیت پذیری میتوانندبه طور معناداری تخیل را پیش بینی کنند. قاطعیت به طور منفی و صمیمت به طور مثبت می توانند توجه همدلانه را پیش بینی کند.همچنین مردم آمیزی قادر است پریشانی شخصی را به طور منفی پیش بینی کند. در مجموع مسولیت پذیری، صمیمت و تعلل ورزیمیتوانند 28 درصد از واریانس واکنش پذیری بین فردی سالمندان را تبیین کنند. می توان از طریق آموزش راهبردهای مقابله باتعلل ورزی به بهبود روابط بین فردی سالمندان و متعاقب آن کیفیت زندگی و سلامت آنها کمک کند.

Keywords:

ناگویی هیجانی , تعلل ورزی , واکنش پذیری بین فردی , سالمندان