مطالعه آزمایشگاهی ضریب نفوذپذیری بتن پلاستیک در دیواره های آب بند ساحلی

دیواره های آب بند موانع سطحی یا زیر سطحی عمودی هستند که برای کاهش یا توقف جریان آبهای سطحی، زیر زمینی یا دریا به منظور جلوگیری و محافظت سازه ها در برابر حرکت و جریان آب طراحی میشوند. یکی از گزینه های مناسب برای دیواره های حایل آب بند ساحلی میتواند بتن پلاستیک باشد. بدین منظور در تحقیق حاضر با مطالعه ی پارامتریک بر روی 18 طرح اختلاط مختلف با نسبتهای آب به سیمان 1/6، 1/8 و 2 و همچنین نسبتهای بنتونیت به سیمان 0/1، 0/3 و 0/5 و با عیارهای 150 و 200 کیلوگرم بر مترمکعب، نفوذپذیری این بتن مورد بررسی قرار گرفت. برای ساخت بتن پلاستیک در این تحقیق از سیمان تیپ 2، نسبت شن به ماسه ی 60 به 40 و حداکثر اندازه ی شن 19 میلیمتر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش میزان سیمان، ضریب نفوذپذیری بتن پلاستیک در نسبت B/C ثابت 0/1، بین 17/4 تا 22/3 درصد، در نسبت B/C ثابت 0/3، بین 16/2 تا 20/7 درصد و در نسبت B/C ثابت 0/5، بین 9/3 تا 13/4 درصد کاهش یافته است. در پایان پس از جمعبندی نتایج، کانتورهای تغییرات ضریب نفوذپذیری برای بتن پلاستیک توسط نرم افزار minitab ترسیم شد که با استفاده از آن میتوان بر اساس مشخصات طرح مورد نظر به پارامترهای بهینه دست یافت که نتایج ضریب نفوذپذیری نشان دادند که استفاده از بتن پلاستیک با عیار 200kg/m3 منجر به خصوصیات مقاومت بیشتر و نفوذپذیری کمتر خواهد شد.

مطالعه آزمایشگاهی ضریب نفوذپذیری بتن پلاستیک در دیواره های آب بند ساحلی Keywords:

بتن پلاستیک , ضریب نفوذپذیری , نسبت آب به سیمان , نسبت بنتونیت به سیمان , سازه های ساحلی