بررسی نقش آرمان شهر از دیدگاه حکمت هنر اسلامی

همانگونه که در مکاتب مختلف ذکر شده از منظر ابن خلدون؛ بادیه نشینی به منزله گهوتره ای برای به وجود آمدن شهر و شهر نشینی است، در واقع شهر نهادی انسان ساز و محلی برای شکل گیری و تعاملات اجتماعی و توافقات آزادانه انسانهاست که در بر دارنده تلاشها و آداب و رسوم اخلاقی و برخاسته از عامل انسانی فرهنگی می باشد، این ویژگی شهر در انتقل رویداد فرهنگی به عنوان بخشی از فرهنگ در قالب اشکال نمادین، عالی ترین مرحله در آغاز شهرنشینی است. گفتمان دینی در باب شهر اسلامی کوششی است برای پایخ دادن به این پرسش اساسی و مهم که شهر اسلامی چگونه است این پرسش کلی را می توان به پرسش های کوچک تر و خاص تری تفکیک کرد: منظور از اسلامی بودن شهر چیست اسلامی صفت ظاهر آن است یا باطن آن چنین انتظاری از دین روا است که برای شهر شکل و ساخت ویژه ای مقرر کند آیا در متون دینی اعم از وحی و جز آن اشکال خاصی برای ساخت شهر توصیه شده است حدود آزدای ها در شهر اسلامی چیست ارتباط ساخت شهر و سازمان اجتماعی آن با شریعت و طریقت و حقیقت چیست ظهور اسلامی در ایران منجر به رسوخ ارزش های جدید بر فرهنگ ایران گردید با توجه به اینکه اسلام از ادیان و مکاتب نادری است که در شهر شکل گرفته اساسا نسبت به شهرنشینی نظری کاملا مساعد دارد. بسیاری از محققین معتقدند که اسلام اصولا دین شهر است، در مطالعه متون اسلامی نیز تاکید اسلام بر این موضوع را مشهود می سازد.

Keywords:

شهر اسلامی , آرمانشهر اسلامی , شهرسازی اسلامی , شهرنشینی