بررسی اثر مستقیم و غیرمستقیم دلبستگی به خدا و دلبستگی به والدین بر رغبت به ازدواج دانشجویان دختر مجرد: نقش میانجی خوش بینی

هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل اثر مستقیم و غیرمستقیم دلبستگی به خدا و دلبستگی به والدین بر رغبت به ازدواجدانشجویان دختر مجرد با نقش میانجی خوش بینی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مجرد دختر دانشگاه های شهرستانماهشهر بودند؛ که وارد سنین جوانی (ازدواج) شدند، اما همچنین ازدواج نکرده بودند. نمونه ی موردنظر (234 نفر) برای اینپژوهش از طریق نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش شامل مقیاس رغبت بهازدواج (IMS)، مقیاس دلبستگی به خدا، پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسال (IPPA) و خرده مقیاس خوش بینی ازپرسشنامه هوش هیجانی بار آن بود. از روش تحلیل مسیر (Path analysis) برای ارزیابی مدل پیشنهادی استفاده شد.مدل ارزیابی شده از شاخص های برازندگی خوبی برخوردار بود. بر اساس نتایج تحلیل مسیر، دلبستگی به خدا به صورتغیرمستقیم از طریق خوش بینی باعث افزایش رغبت به ازدواج شد، اما اثر مستقیم آن بر رغبت به ازدواج دختران مجردتایید نشد. همچنین دلبستگی به پدر و دلبستگی به مادر هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم و از طریق خوش بینیموجب افزایش رغبت به ازدواج شد. خوش بینی نیز باعث افزایش رغبت به ازدواج در میان دختران مجرد شد.

Keywords:

دلبستگی به خدا , دلبستگی به پدر , دلبستگی به مادر , رغبت به ازدواج , خوش بینی