بررسی رابطه شخصیت و گرایش به اعتیاد

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی افراد معتاد و عادی شهر مشهد بود. روشاین پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه 120 نفر افراد معتاد کمپ ترک اعتیادزندگی دوباره شهرمشهد و افراد سالمی که تا حد امکان با آنها همتا بودند، حداقل 20 سال وحداکثر 59 سال سن در سال 96 داشتند. از این جامعه 92 نفر، با روش نمونه گیری تصادفی شهرمشهد انتخاب شدند. داده های پژوهش به کمک پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت NEO-FFI (مک کری و کوستا، 1985) جمع آوری گردید. از هر دو گروه خواسته شد تا به پرسشنامه پاسخ دهند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-24 و آزمون T مستقل انجامگرفت. یافته ها نشان داد که بین 4ویژگی شخصیتی روان نژندی N، برون گرایی E، دلپذیر بودن A وباوجدان بودن C در افراد معتاد و افراد عادی، تفاوت معناداری وجود ندارد. اما در ویژگی شخصیتیانعطاف پذیری O، در بین افراد معتاد و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج این تحقیقمی توان گفت بین ویژگی شخصیتی انعطاف پذیری افراد معتاد و افراد عادی تفاوت معنادار وجود دارد.افرادی که دارای انعطاف پذیری بالایی هستند، به اعتیاد مبتلا می شوند.