اولویت بندی تناسب اراضی در فرایند مکان گزینی فضای سبز شهری در مقیاس محلی با استفاده از منطق فازی (محدوده مطالعه:بافت با ارزش شهر اورمیه)

فضای سبز شهری از مهم ترین کاربری های شهری است از آنجاییکه اینگونه فضاها.میراثی از طبیعیت در مناطق شهری می باشند، جز اهداف اصلی برنامه ریزان شهری، مدیران و متخصصان شهری بوده است.از این رو به عنوان یکی از مهمترین عناصر محیط شهری سهم زیادی در مطلوبیت و مطبوعیت فضا از نظر شهروندان دارد. پژوهش حاضر با هدف اولویت بندی تناسب اراضی در فرایند مکان گزینی فضای سبز شهری در مقیاس محلی با استفاده از منطق فازی(محدوده مطالعه:بافت با ارزش شهر اورمیه) می باشد. این تحقیق با استفاده از تلفیق مدل فرایند سلسله مراتبی (AHP)و فازی( FUZZY) و سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS) صورت گرفته است. بدین منظور، معیارها و عوامل موثر در مکان یابی فضای سبز شامل ویژگی های عملکردی(شبکه ارتباطی، کاربری های سازگار و ناسازگار به چندین زیرمعیار تقسیم شده است) می باشد. پس از وزندهی با استفاده از مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی و فازی، در محیط GIS تلفیق شدند و ضمن تطبیق با استانداردهای ، مکان های فضای سبز منطقه با بافت فرسوده شهرارومیه که بافتی تاریخی و باارزش می باشد را با سه اولویت بندی؛ اولویت اول( 6 سایت)، در اولویت بندی دوم (2 سایت ) و در اولویت بندی سوم نیز( 8سایت)، براساس ظرفیت انتخاب شدند.

Keywords:

مکان یابی , فضای سبز شهری , منطق فازی , ارومیه