سنجش میزان رضایتمندی محیط مسکونی ساکنان منطقه7شهرداری کرمانشاه با تاکید بر امنیت و زیبایی بصری

تحلیل و ارزیابی شرایط کیفی محیط های سکونتی به واسطه روش های کمی و مدل های تجربی رویکردی است که امروزه برای شناسایی سطح کلی کیفیت محیط، مولفه های محیطی نامطلوب و آسیب پذیر و وزن و اهمیت نسبی آنها در میزان کیفیت محیط سکونت به کار می رود. در این میان دست پیدا کردن به نتایجی نزدیک به واقعیت و قابل اعتماد که مبنای برنامه ریزی و تصمیم گیری پیرامون راهکارهای اقدام و مداخله کالبدی و غیر کالبدی در محیط های مسکونی قرار گیرد، مشروط به کاربرد آن دسته از رویکردهای سنجش کیفیت محیط است که بر ارزیابی دیدگاه های ساکنان در مورد وجوه مختلف محیط سکونتی آنان استوار باشد. هدف از پژوهش حاضر سنجش میزان رضایتمندی محیط مسکونی ساکنان منطقه7شهرداری کرمانشاه با تاکید بر امنیت و زیبایی بصری می باشد. در این پژوهش با توجه به اینکه نگارنده آشنایی کامل به منطقه داشته، با مراجعه حضوری به سطح محلات منطقه7 شهر کرمانشاه دادهای مورد نیاز به شیوه های مختلف مشاهده، مصاحبه و مهمتر از همه تکمیل پرسشنامه تهیه شده است .تحقیق از نوع کاربردی و روش تحلیل دادها، توصیفی وتحلیلی می باشد. با توجه به فرمول کوکران حجم نمونه محدوده مورد مطالعه400نفر می باشد.نتایج وضعیت مطلوبیت شاخص ها نشان می دهد که وضعیت رضایتمندی ساکنان منطقه مورد مطالعه از شاخص زیبایی بصری(2.594)درصد ودر وضعیت مطلوبی قرار دارد و نیز شاخص امنیت(1.864)درصد می باشد که در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.

Keywords:

مطلوبیت , امنیت , زیبایی بصری , رضایتمندی , منطقه7کرمانشاه