بررسی و تبیین جایگاه استفاده از سرمایه اجتماعی در اقتصاد پایدار مدیریت شهری با استفاده از آرا رابرت پاتنام

یکی از مهمترین مسایل امروزی جوامع انسانی، برنامه ریزی پایدار و به خصوص اقتصاد پایدار در این جوامع می باشد. مهم ترین محدودیت برای حل مسایل روز افزون شهری و ناکارآمدی خدمات رسانی بویژه در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران و شهرهای آن، فقدان منابع مالی پایدار و مستمر، نظام ناکارآمد مدیریت و برنامه ریزی هزینه است که در نهایت به عدم موفقیت چشم اندازها و برنامه های شهری و نارضایتی شهروندان منتهی می شود ضرورت مطالعات بیشتر در این زمینه از اهمیت بالایی جهت پایداری درآمد و ایجاد اقتصادپایدار و ایجاد کیفیت مناسب زندگی برای شهروندان برخوردار است که در این مسیر، نگاه نو به منابع درآمدى پایدار در مدیریت شهری، متضمن آینده روشن براى شهرها جهت توسعه و تحقق شهر ایده آل میباشد. طی چند دهه اخیر در مباحث توسعه علاوه بر سرمایه های انسانی ،فیزیکی و اقتصادی که در دیدگاههای سنتی توسعه مطرح بود، به سرمایه اجتماعی توجه شده است. سرمایه اجتماعی مفهومی فراررشته ای بین علوم انسانی است که به نقش نیروهای اجتماعی در توسعه جوامع می پردازد و اقتصاد دانان و جامعه شناسان در بررسی های اقتصادی و اجتماعی جوامع توسعه یافته به این مفهوم توجه دارند. نوع تحقیق، کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است و این مقاله به دنبال نشان دادن اهمیت نقش ساختارها و روابط اجتماعی بر متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع می باشد. ثبات و انسجام اجتماعی به همراه همکاری و مشارکت اجتماعی که از مولفه های سرمایه اجتماعی هستند ، شروط لازم برای توسعه می باشند و به خصوص توسعه پایدار اقتصاد شهری می باشد که این پژوهش سعی در یافتن ارتباط و نسبت این دو با یکدیگر دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , مشارکت شهروندی , برنامه ریزی پایدار , اقتصاد پایدار , مدیریت شهری