ارزیابی تاثیر سرمایه اجتماعی بر کیفیت سکونت در محلات شهر کرمان

اتکای اجتماع محلی به خود برای ارتقای کیفیت زندگی و رفع مشکلات جمعی، ایده محوری دراندیشه مکاتبی چون اجتماع گرایان ایدیولوژی های سیاسی راست جدید یا چپ جدید یا راه سوم به شمارمی آید. اساس این دیدگاه ها برظرفیت سازی و بسیج منابع و سرمایه های محلی قرار دارد. به نظر می رسد. سرمایه اجتماعی شناختی و ساختاری در کنار یکدیگر مفاهیم تحلیلی مناسبی برای شناسایی پتانسیل رفتارهای اجتماع گرایانه و رفاه اجتماعی در اجتماعات مختلف مکانی محسوب می شوند و از این رو هر اندازه گیری سرمایه اجتماعی در واقع اندازه گیری ظرفیت جامعه برای مدیریت خویش است. این تحقیق بر آن است که سرمایه اجتماعی را در یک جامعه جامعه معرفی کرده و تاثیر آن را بر طبقه و جایگاه اجتماعی بیان و پس با استفاده از شاخص های آن میزان رضایت از کیفیت سکونت از نظر ساکنین در محلات واقع در بافت های مختلف شهر کرمان را ارزیابی کند. نتایج نهایی این تحقیق نشان از همبستگی زیاد بین متغیرهای سرمایه اجتماعی و تاثیر آن بر کیفیت سکونت دارد و بر اساس یافته ها در خصوص این متغیرها، کیفیت سکونت در بافت های شهری کرمان نسبتا مطلوب حاصل شد.

Keywords:

محله , سکونت , سرمایه اجتماعی , بافت شهری , کرمان