تاثیر عوامل محیطی در آموزش وآفرینشگری خلاقیت در در دانشجویان معماری (دانشگاه های میاندوآب)

فرایند آموزش خلاقیت و یادگیری زمانی موثر واقع می شود که آموزش مبتنی بر نظریه های علمی، روش های مناسب و به کارگیری ابزار های لازم در این مسیر باشد. آموزش معماری نیز به عنوان بخشی از آموزش عالی از این قاعده مستثنی نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل محیطی در آموزش خلاقیت در بین دانشجویان معماری دانشگاه های میاندوآب انجام گرفته است، اهداف این تحقیق بررسی مولفه های محیطی تاثیرگذار در آموزش خلاقیت دانشجویان معماری در دانشکدهای معماری میاندوآب (آزاد، سما، پیام نور، علمی کاربردی) بوده و سوالاتی که در این تحقیق مطرح گردیده است 1- چگونه میتوان خلاقیت را در دانشجویان معماری پرورش داد..2- چرا دانشجویان معماری به محیط خلاق نیاز دارند. در آن شش مولفه: محیط های تحریک کننده ، فضاهایی برای یادگیری گروهی، تحریک کنندگی عناصر طبیعی محیط، انعطاف پذیری عملکردها ، فضاهای شخصی و فضاهای فعال و غیر فعال مورد ارزیابی قرار گرفت تا تاثیر این مولفه ها بر روی آموزش وارتقاء خلاقیت مشخص شود.وبرای پاسخگویی به سوالات پژوهش از ابزار پرسش نامه کیفیت آموزش خلاقیت مورد ارزیابی قرار گرفت وطی پرسش نامه از دانشجویان بر اساس متغییرها 20 سوال طراحی گردید و پاسخ های دانشجویان به سوال ها وتاثیر متغییرها وروابط بین آنها بر حسب الویت بندی به صورت جداول ونمودار ارایه گردیده است. ونتایج بوجود با بررسی مولفه ها بین عوامل محیطی و دانشجویان معماری در روند خلاقیت رابطه مستقیمی وجود دارد

Keywords:

خلاقیت , اموزش معماری , دانشجویان معماری , پرورش خلاقیت