ارزیابی مقاومتی و اقتصادی بتن دوستدار محیط زیست ( بتن سبز ) در مقایسه با سایر بتن ها abstract
بتن در مفهوم بسیار وسیع به هر ماده یا محصولی که از یک ماده چسبنده با خاصیت سیمانی شدن تشکیل شده باشد اتلاق میشود. این ماده چسبنده عموما حاصل فعل و انفعال سیمانهای هیدرولیکی و آب میباشد. بتن متشکل از پسماندهای بتنی که سازگار با محیط زیست بوده را
بتن سبز گویند. در این نوع بتن مفهوم سبز به معنای مصرف مواد سازگار با محیط زیست در بتن است که باعث ایجاد سیتم مقاوم و پایدارتری میشود. با توجه به تاثیرات منفی و اثرگذار صنایع تولید بتن و ساخت و ساز بر محیط زیست از نظر انتشار گازهای گلخانهای، مصرف انرژی و مصرف مصالح خام جایگزینی بتنهای معمول به
بتن سبز الزامی میباشد. این تحقیق با هدف ارزیابی مقاومتی و اقتصادی بتن دوستدار محیط زیست )بتن سبز( به منظور تدوین و ارایه استراتژیهای مدیریت تولید و استفاده از
بتن سبز به انجام رسیده است. در این پژوهش پس از شناسایی نقاط قوت، نقاط ضعف، تهدیدها و فرصتهای تولید و استفاده از بتن سبز، با هدف مدیریت بهینه، تدوین استراتژیهای قابل اجرا با استفاده از
مدل SWOT انجام پذیرفت. با استفاده از این روش مجموع عوامل درونی شامل نقاط قوت و نقاط ضعف استفاده و تولید
بتن سبز با میانگین 3.0663 محاسبه شد. مجموع عوامل بیرونی شامل فرصت ها و تهدیدهای استفاده و تولید
بتن سبز با میانگین 3.32096 محاسبه گردید. بنابراین با تکمیل ماتریس های IFE (عوامل استراتژیک داخلی) و EFE(عوامل استراتژیک خارجی)،
استراتژی های چهارگانه SO، ST، WO، WTجهت تولید و استفاده از
بتن سبز و ارزیابی این محصول تدوین شدند که از نظر مجموع عوامل درونی و بیرونی استفاده از
بتن سبز دارای امتیاز مثبت و قوت است. در پایان مدل پیشنهادی تجاری سازی برای این محصول سبز ارایه شده است.