ارایه راهکاری در زمینه ترکیب تعامل پذیری دولت الکترونیک و معماری سازمانی به منظور بهبود بعد سازمانی تعامل پذیری

در سال های اخیر مسیله تعامل پذیری در دولت الکترونیک به یک زمینه تحقیقاتی مهم تبدیل شده است. علی رغم تلاش هایی که در این حوزه صورت گرفته است، هنوز هم دستیابی به تعامل پذیری واقعی در سطح دولت الکترونیک چندان آسان نیست. در راستای دستیابی به تعامل پذیری در دولت الکترونیک، دولت های مختلف از دو رویکرد چارچوب تعامل پذیری دولت الکترونیک و یا معماری سازمانی ملی بهره برده اند. با این وجود در نسخه های اولیه چارچوب های تعامل پذیری ملی بیشتر بر روی مسایل فنی، نحوی و معنایی تمرکز شده است و توجه کمی نسبت به بعد سازمانی شده است. به مرور زمان، نیاز به وجود مسایل سازمانی در کنار جنبه های فنی نیز احساس شده است؛ اما هنوز این چارچوب ها از منظر سازمانی با ضعف هایی روبه رو هستند و مسایلی مانند راهنمایی های اصول مهندسی، مهندسی مجدد فرآیندها و معماری سازمانی در بیشتر چارچوب های موجود، مورد غفلت واقع شده است. به منظور غلبه بر چالش های فوق در این پژوهش، با الهام از روش معماری چارچوب توگف، یک چرخه تکراری با رویکرد بالا به پایین ارایه گردید؛ استفاده از معماری سازمانی به پویایی بعد سازمانی، ارایه یک رویکرد نظاممند و مدیریت جنبه های مداخله ای این بعد تعامل پذیری مانند مدیریت تغییر کمک می کند.

Keywords:

دولت الکترونیک , تعامل پذیری , چارچوب تعامل پذیری دولت الکترونیک , تعامل پذیری سازمانی , معماری سازمانی