واکاوی و اهمیت توسعه میان افزا در حفظ و صیانت از بافت های ارزشمند تاریخی

در اثر دخالت هایی که در طول حدود یک قرن گذشته در شهرهای تاریخی صورت گرفته است، تعامل نه چندان مطلوبی میان بافت تاریخی و اجزای جدید میان افزا در آن ها رخ داده است؛ به عبارتی، اگرچه ساخت و سازهای جدید در بافت های تاریخی، به لحاظ حفظ و تداوم حیات کالبدی، اجتماعی و اقتصادی بافت و نیز به منظور بهبود وضعیت زندگی و سطح رفاه اجتماعی و هماهنگی با نیازها و اقتضایات روز، ضرورتی انکارناپذیر است، اما این ضرورت در صورتی که رویکرد مناسب و عالمانه ای نداشته باشد، باعث آسیب دیدن چهره و سیمای کلی شهرهای تاریخی می گردد. لذا، نگاهی ویژه به نحوه ی رویارویی با بافت های تاریخی و به ویژه رویکرد کلی به چگونگی شکل گیری ساختارهای نو در زمینه های تاریخی و کهن می توان به عنوان یک مسیله ی مهم و حیاتی مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. روش تحقیق در این نوشتار در عرصه روش کیفی - توصیفی گنجانده می شود. مباحث از طریق مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پژوهش های معتبر در این زمینه بهره گرفته شده است. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه مهم طراحی میان افزا در معماری و شهرسازی و مرور اندیشه ها و ضوابط موجود، همچنین بازخوانی اهمیت حفظ و حفاظت از بافت های تاریخی به رشته تحریر درآمده است.

Keywords:

توسعه میان افزا , بافت های تاریخی , حفظ ارزش های تاریخی , میراث فرهنگی