تحلیل و تعیین عوامل موثر بر ضریب رواناب شهری و تاثیر آن در سیلاب شهری، مطالعه موردی: منطقه 4 تهران

با پیشرفت جوامع و توسعه حریم شهرها، سطوح غیر قابل نفوذ آن ها در حال افزایش است و موجب افزایش ارتفاع و حجم رواناب می شود. در عصر حاضر با توسعه شهرها و افزایش سطوح نفوذناپذیر، ارتفاع و حجم رواناب شهری افزایش یافته است. لذا کنترل سیلاب در مناطق شهری همواره دغدغه طراحان و مدیران بوده است تهران با مساحت 700 کیلومتر مربع و با جمعیت 12 میلیون نفر دارای سیستم زهکشی است که ناشی از توسعه ناهمگون و بدون توجه به معیارهای شهرسازی می باشد. افزایش سطوح نفوذناپذیر و توسعه شهری، رژیم هیدرلوژیکی منطقه را تغییر داده که باعث تشدید سیلاب های شهری می گردد. سیستم زهکشی و جمع آوری اب های سطحی تهران در حد گسترده ای از شیب زمین تبعیت نموده و این موضوع در نواحی شمالی شهر مشهودتر است. در این تحقیق، ضریب رواناب منطقه 4 تهران به عنوان حوضه آبریز شرق تهران با مساحتی حدود 61/4 کیلومتر مربع برای تخمین مولفه های فیزیکی زیر حوضه ها، هیدرولیکی مجاری و انجام محاسباتی مانند میانگین وزنی، تهیه نقشه های کاربری و زیر حوضه بندی از طریق سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS محاسبه گردیده تا با لحاظ میزان تاثیرگذاری چهار پارامتر شیب، ضریب زبری CN و نفوذناپذیری میزان افزایش ضریب رواناب تعیین و در محاسبات هیدرولوژیکی با روش های مختلف تعدیل سیلاب شهری با مدل SWMM مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

ضریب رواناب , سیلاب شهری , شبکه زهکشی شهری , سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS