بررسی نقش اماکن مذهبی در پیشرفت اجتماعی

در بررسی های انجام گرفته شده توسط محققان ،محیط های دینی را از عوامل و عناصر پیشرفت به شمار آورده اند و این بدان جهت بوده است که تاثیر معنوی محیطهای دینی در جامعه قابل تامل است. بدین صورت که نهادهای دینی که ساختار و قالب های حضور دین در جامعه را صورت بندی میکنند از اهمیت اساسی برخوردار میباشند؛ لذا به منظور دستیابی به این هدف نیاز است در جامعه زمینه مناسب برای ترغیب و سوق دادن افکار عمومی جامعه به سمت شناخت و معرفت عمیق در پرتو عقلانیت بوجود اید. با توجه به این که از دیرباز مساجد و امام زاده ها در جوامع اسلامی ستاد مقدسی برای تعلیم و تربیت شایسته، یادگیری اصول عبودیت و بندگی، آموزشگاه راه و رسم زندگی فردی و اجتماعی، دانشگاه انسان ساز، خانهی ارشاد و هدایت، محل مناسبی برای عملی ساختن ارزشهای والای اخلاقی و رفتاری و مکانی برای ایجاد زمینه ی وحدت و یکپارچگی جامعه ی موحد و پایگاهی برای جهاد و نهضت اسلامی علیه حکام جور و ستم پیشه مطرح بوده است. اماکن مذهبی به ویژه در سه حوزه رسانهای ارتباطی، حمایتی پشتیبانی و فرهنگی هویتی، توانایی دارند که فرهنگ و ایدیولوژی نوین شیعه را به گفتمان غالب و رایج در جامعه بدل سازد. مطالعه پیرامون مسایلی که در این اماکن وجود دارد یک ضرورت فوری درتمام جوامع اسلامی است؛ چرا که شواهد نشان میدهد که کارکردهای مساجد در عصر نوین تغییر یافته اند اگرچه این تغییرات در کنار اهمیت یافتن و احیای جایگاه و نقش مسجد در جهان بوده است. به طور کلی، بررسی و پژوهش روی این اماکن خالی از لطف نیست.

Keywords:

محیط های دینی , همبستگی فرهنگی و اجتماعی , پیشرفت اجتماعی