راهبردهای مدیریت استراتژیک فرهنگ در عصر جهانی شدن

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 576

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MMPBS01_020

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

Abstract:

با تغییر پارادایم توسعه از کلاسیک به نوین، توسعه پایدار و از جمله مسایل فرهنگی تبدیل به ارکان اصلی توسعه شده است.در این میان افزایش آگاهی مردم جامعه نسبت به مسایل فرهنگی و صنایع فرهنگی در قالب توسعه پایدار در جهان از ضریب بالایی برخوردار شده است ، به طوری که سازمان های بین المللی مختلفی در این راستا تلاش می کنند . برای این منظور توجه به ویژگی ها، پتانسیل ها، دانش تجربی و بومی در زمینه ملی توسعه پایدار، صنایع فرهنگی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این جا به تدوین راهبردهایی برای توسعه صنایع فرهنگی پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است وروش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از مدل SWOT موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج آن ارزیابی شده است تا بتوان از نتایج به دست آمده به عنوان راهبردهای کلیدی در برنامه های توسعه کشور استفاده کرد. نتایج بدست آمده نشان می دهد کشور باید با استراتژی های تدافعی کار خود را شروع کرده و با در هم آمیختن استراتژی های تنوع و رقابتی به سمت پیاده سازی استراتژی های تهاجمی گام بردارد. تهدیدات و چالش های فرا روی حوزه فرهنگ سال ها پیش توسط مقام معظم رهبری شناسایی و در بیانات و رهنمود های ایشان مطرح گردید و متصدیان این عرصه را به فعالیت در رفع آن واداشت. در این مطلب بابررسی موردی بعضی از تهدیدات و آسیب ها سعی شده است راهکار اندیشی در این زمینه صورت پذیرد که از جمله این راهکارها هوش فرهنگی و مدیریت هوشمند در عرصه فرهنگ می باشد. در میان مهارت های مورد نیاز قرن 21 ، توانایی تطبیق مستمر با افرادی از فرهنگ های مختلف و توانایی اداره ارتباطات بین فرهنگی حایز اهمیت است. زندگی در جهان امروز، نیاز به افرادی دارد که به فرهنگ های مختلف آشنا باشند و بتوانند با افراد سایر فرهنگ ها ارتباط مناسب برقرار کنند. برای این منظور، افراد نیاز به هوش فرهنگی دارند. توانایی فرد برای تطبیق با ارزش ها، سنت ها و آداب و رسوم متفاوت از آنچه به آنها عادت کرده است و کار کردن در یک محیط متفاوت فرهنگی، معرف هوش فرهنگی است. هوش فرهنگی، منبع بالقوه ای برای ایجاد مزیت رقابتی است

Authors

حسین علی امینی خواه میبدی

دکتری مدیریت مالی-عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد

مهدی ایلکا

کارشناسی ارشد مدیریت نیروی انسانی-دانشگاه آزاد فیروزکوه

اردشیر عسگری گندمانی

کارشناسی ارشد مدیریت نیروی انسانی-دانشگاه آزاد فیروزکوه