رابطه هوش هیجانی و استرس شغلی با تاب آوری و شادکامی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط هوش هیجانی و استرس شغلی با تاب آوری و شادکامی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1392 انجام شد. روش پژوهش:طرح پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت توصیفی ، پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان مشغول به خدمت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1392 برابر 1150 نفر بودند. حجم نمونه براساس فرمول کوکران برابر 288 نفر انتخاب شد که از روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری برگزیده شدند. در این پژوهش مطالعات میدانی از ابزار های سنجش هوش هیجانی بارآن ، پرسشنامه استرس شغلی HES ، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شده است. نتایج حاصل از پرسشنامه ها به وسیله نرم افزار SPSS 18 با استفاده از شاخص ها و روش های آماری تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و تاب آوری رابطه رگرسیونی وجود دارد یعنی با افزایش نمره هوش هیجانی میزان تاب آوری افزایش می یابد. همچنین مشاهده شد که با افزایش استرس شغلی تاب آوری کاهش می یابد. از طرفی مشخص شد که بین تاب آوری و شادکامی نیز رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به ساختار و مولفه های هوش هیجانی و استرس شغلی می توان گفت که ادراک و ابراز هیجانات، تنظیم هیجانات، بهره جویی از هیجان و اداره کردن هیجان در موقعیت های پرخطر و ناگوار به عنوان عامل محافظ عمل می کنند و تاب آوری و شادکامی افراد را ارتقاء دهند

رابطه هوش هیجانی و استرس شغلی با تاب آوری و شادکامی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه Keywords:

هوش هیجانی , استرس شغلی , تاب آوری , شادکامی