ساختمان های بلندمرتبه ،با رویکرد هماهنگی و همخوانی بامعماری پایدار

امروزه احساس نیاز به ساخت و سازه ای بلند به دلیل توسعه ی بیش از حد و تراکم زیاد جمعیت کلان شهرها بیشتر از گذشته می باشد اما طبق شواهد موجود توزیع نا متوازن ساختمانهای بلند در تمام مناطق شهری که گاهی خارج از ظرفیت قابل تحمل بعضی مناطق نیز می باشد مشکلات گوناگون شهری و مغایر با اصول توسعه ی پایدار را به وجود آورده است. یکی از پیامدهای شهرنشینی سریع کشور در دهه های اخیر، ظهور پدیده بلند مرتبه سازی است که از الگوی غربی آن برای مقابله با تقاضای سرسام آور مسکن استفاده شده است.بررسی مسایل ساختمان های بلند مرتبه در منظر شهری دارای ابعاد مثبت و منفی زیادی است.اصول طراحی پایدار،منجر به فشردگی و افزایش تراکم و خوانایی ، ساختمانهای بلند مرتبه در شهر میباشد. این گونه به نظر می رسد که می توان پایداری را بر طبق الگویی تصور کرد که درآن منابع ومصالح در دسترس بیش از هدر دادن یا نادیده گرفتن آنها با کارایی بیشتری به کار گرفته شوند معماری پایدار هدف عمده آن کاهش مصرف انرژی کم کردن آلودگی خارجی و تخریب های زیست محیطی باز تولید انرژی های نهفته و کاهش آلودگی ها در فضای داخلی ساختمان است. شناخت این ابعاد می تواند تصمیم گیرندگان را در جهت تقویت ابعاد مثبت و همچنین حذف ابعاد منفی کمک نماید از یافته های حاصل از تحقیق می توان چهار چوبی نظری وعملی در راستای (معماری پایدار ) هماهنگی و همخوانی در حوزه طراحی برج ها تدوین نمود

Keywords:

ساختمان بلند , بلندمرتبه سازی , مصرف انرژی , فرم ساختمان , معماری پایدار