گیاه پالایی خاک های آلوده به فلزات سنگین به کمک باکتری های PGP
Publish place: هشتمین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 641
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SENACONF08_126
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397
Abstract:
فعالیت های انسانی و توسعه صنایع ضایعات سمی را وارد آب، خاک و هوا کرده که این آلودگی ها برای محیط زیست و ارگانیسم های زنده درون آب (گیاهان و جانوران و میکروارگانیسم ها) مضر می باشند. امروزه آلودگی محیط زیست توسط فلزات سنگین مشکلات جدی برای سلامت انسان و جانداران ایجاد کرده است و در بسیاری از موارد باعث بروز سرطان در انسان می شوند. عناصری مثل جیوه Hg ، سرب Pb ، کادمیوم Cd ، مس Cu ، کرومیوم Cr ، منگنز Mn ، روی Zn و آلومینیوم Al ، البته برخی فلزات نظیر آرسنیک و آنتیموان از عناصر سمی محسوب می شوند. با توجه به اهمیت حفظ سلامت محیط زیست و به تبع آن سلامت انسان، لازم هست تدابیری جدی در این زمینه اندیشیده شود.روش های مختلفی برای زدایش این فلزات از محیط وجود دارد. زیست پالایی یکی از بهترین و سالم ترین روش هایی که امروزه مورد توجه محققین قرار گرفته است که تعامل و مشارکت موجوداتی مثل باکتری ها، قارچ ها و البته گیاهان در این زمینه دیده می شود. میکروارگانیسم ها به خواص باکتری ها راهکارهای مختلفی جهت مقاومت در برابر فلزات سنگین دارا هستند باکتری های PGP به هم راه گیاهان زیست پالا یک تکنولوژی ضروری برای حذف آلودگی های فلزی در مقایسه با صدها روش دیگر فراهم ساخته اند. میکروارگانیسم های ریزوسفر قادرند آلودگی های آلی و غیرآلی ریزوسفر را تجزیه، شستشو و از دسترس گیاه خارج کنند و اثرات سمی فلزات را خنثی کنند. پیش رفت هایی که در زمینهبیوانفورماتیک و زیست شناسی سلولی و مولکولی صورت پذیرفته نوید بخش آینده ای روشن در رابطه با شناسایی ژن های دخیل در زیست پالایی میکروارگانیسم ها و انتقال این ژن ها به گیاهان زیست پالا جهت افزایش بهره وری گیاه پالایی می باشد.
Keywords:
Authors
مهرداد صالح زاده
کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی
محمد بهروزی ورجوی
گروه کشاورزی، دانشکده فنی کشاورزی مراغه، دانشگاه فنی و حرفه ای استان آذربایجان شرقی، ایران
امیرحسین عشرتی بهار
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
بهنام عسگری لجایر
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران