استفاده از کاتالیزورهای شهری، رویکردی در جهت احیاء بافت های مرکزی و افزایش کیفیت های محیطی ( نمونه موردی بافت مرکزی تربت جام )

امروزه کاهش کیفیت های محیطی در محدوده مرکزی و تاریخی به عنوان یکی از مسایل عمده شهرها شناخته می شود، در این بین استفاده از ویژگی های محیطی که توانایی تغییر شرایط موجود را دارند بسیار حایز اهمیت است از این منظر، رویکرد استفاده از کاتالیزورهای شهری به عنوان عاملی در جهت تغییر شرایط موجود، بسیار ضروری می نماید، رویکردی که سعی دارد با بهره گیری از توان های بالقوه موجود در بافت و بهره مندی از مزایای عناصر مستقر در فضا ( جنبه های ملموس و غیر ملموس شهری ) راه حلی موثر و تسریع کننده در جهت بهبود شرایط در بافت های مرکزی ایجاد کند. پژوهش حاضر سعی دارد با معرفی و بررسی ادبیات جهانی موضوع و دستیابی به چهارچوبی مفهومی، که از دل مبانی نظری استخراج می شود بتواند مولفه های موثر بر آن را در محیط واقعی به مطالعه پردازد، بر این اساس بافت مرکزی تربت جام به عنوان نمونه موردی پژوهش انتخاب و کاتالیزورهای محیطی که می تواند موجب ارتقاء این محدوده هویتی شود را معرفی می کند. استفاده از روش های، مطالعات کتابخانه ای، مشاهده، و تحلیل های گرافیکی از جمله روش هایی هستند که در خصوص سنجش معیارها مورد استفاده قرار می گیرند، همسو با اهداف پژوهش سعی شده است شرایط لازم جهت موفقیت کاتالیست های کالبدی و غیر کالبدی با تدوین راهبردهای و سیاست های طراحی شهری منطبق بر فضای شهری تربت جام، معرفی و مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

طراحی شهری , کاتالیزورهای شهری , احیاء , باز آفرینی , بافت مرکزی