بررسی رابطه بین اثر بخشی ارتباطات سازمانی و منابع قدرت مدیران در شرکت های خصوصی غرب استان مازندران

هنگامی که صحبت از قدرت در سازمان به میان میآید، اغلب افراد ذهن خود را به مدیران ارشد سازمان معطوف می کنند. اما نکتهمهم در این جا است که در اکثر موارد منابع قدرت برگرفته از قدرت رسمی در سازمان است پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین منابع قدرت مدیران و اثربخشی ارتباطات سازمانی می پردازد. هدف، بررسی رابطه بین هر یک از منابع قدرت مدیران بر حسبرده بندی فرنچ و راون، شامل: منابع قدرت تخصصی، مرجعیت، پاداش، مشروع و اجبار با اثربخشی ارتباطات سازمانی، سنوات خدمتمدیران و سابقه مدیریت آنان می باشد. از جامعه آماری مدیران، تعداد 87 مدیر به روش تصادفی ساده و با کمک جدول اعداد تصادفی ونیز از جامعه آماری کارکنان، کلیه کارکنان تحت نظر مدیران منتخب به روش تمام شماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه منابع قدرت شرایخیم و هینکین (1989) و پرسشنامه اثربخشی ارتباطات سازمانی نانچیان و دیگران (1379) می باشد. جهت تعیین اعتبار پرسشنامه ها از دو روش آزمون بازآزمون و آلفای کرانباخ استفاده شده است. در روش آزمون- با ازآزموناعتبار پرسشنامه منابع قدرت 0/61 و اعتبار پرسشنامه اثربخشی ارتباطات سازمانی 0/58 به دست آمده است. همچنین با استفاده از روش آلفای کرانباخ اعتبار پرسشنامه منابع قدرت برابر 0/84 و اعتبار پرسشنامه اثربخشی ارتباطات سازمانی برابر 0/78 می باشد کهتمامی ضرایب بدست آمده در دو روش تعیین اعتبار، قابل قبول و مناسب می باشند و بنابراین اعتبار پرسشنامه ها قابل تایید است. تمامی تحلیل های انجام شده با استفاده از نرم افزار کامپیوتری SPSS انجام گرفت. بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که: بین منابع قدرت تخصص، مرجعیت، پاداش و قانون با اثربخشی ارتباطات سازمانی رابطه مستقیم و معنادار و بین منبع قدرت اجبار با اثربخشی ارتباطات سازمانی رابطه معتوس و معنادار وجود دارد. بین منابع قدرت مدیران با سنوات خدمت ونیزسابقه مدیریت آنان ارتباطمعنادار وجود دارد. بین منابع مختلف قدرت مدیران بر حسب تخصص مدیریت و تخصص غیرمدیریت تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

منابع قدرت , اثربخشی , ارطباطات سازمانی